Ο Ιούνιος φέτος,μας επιφύλασσε ένα από τα πιό δύσκολα Σαββατοκύριακα,εξαιτίας της μεγάλης καταιγίδας που χτύπησε την Αττική.. Στην Ιπποκράτειο πολιτεία,τα πράγματα λόγω και του υψόμετρου ήταν ακόμα πιο δύσκολα.Πολύ βροχή,αστραπές και αέρας έκαναν τη δουλειά μας πολύ δύσκολη.Κι εκεί που θα περίμενε κανείς την Ελένη σα νύφη ή έστω τον Βασίλη να πτοηθούν,τα χαμόγελα,η ηρεμία και οι πλάκες μας έκαναν να ξεχάσουμε το τι συνέβαινε γύρω μας.Η κακοκαιρία πέρασε,τα σύννεφα άρχισαν να εξαφανίζονται,και ένα τεράστιο ουράνιο τόξο εμφανίστηκε μόλις ο μικρός Αιμίλιος επίσημα πήρε το όνομά του με τις ευχές του ιερέα,και του νονού του.Το party που ακολούθησε κράτησε μέχρι πολύ πρωί,με τους συγγενείς και φίλους των παιδιών να διασκεδάζουν,και όλοι να εύχονται στα παιδιά τα καλύτερα.Βασίλη και Ελένη,σας ευχαριστώ για άλλη μια φορά,και σας εύχομαι να ζείτε ευτυχισμένοι,και να χαίρεστε τον μικρό Αιμίλιο για μια ζωή!